Onlangs stonden the Dirty Daddies met hun show ‘7 Year Anniversary’ in een uitverkocht AFAS Live. Zoals bij iedere show gebruikte LD Erik de Wild zijn Avolites Quartz plus faderwing.
Al ruim 2,5 jaar wordt de console ingezet op vrijwel iedere show van The Dirty Daddies. Destijds bleken de lichtsets waarop ingeprikt moest worden te groot om in de beschikbare tijd een show neer te zetten die gewenst was. Te vaak moest er vanaf nul begonnen worden en was er te veel variatie in consoles, waardoor de wens ontstond voor een eigen aansturing. Zeker toen de vloerset ook vernieuwd werd. 32 PAR56’s maakten plaats voor CLF Ares XS, CLF Yara en Martin Atomic 3000.
Samen met Rogier Trok van Fairlight zijn alle opties naast elkaar gelegd. Uiteindelijk viel de keuze op de Avolites Quartz. De Wild: “De Quartz heeft voldoende outputs, zowel direct als via netwerk. Het grote aantal knoppen en faders, in combinatie met de beperkte benodigde ruimte op een FOH, was een belangrijk factor. Het feit dat de Quartz alle processing aan boord heeft was uiteindelijk doorslaggevend.
”Naast de behuizing moest de software ook bepaalde functionaliteit bieden.Door de wisselende locaties was vooral het uitwisselen van programmering tussen verschillendearmaturen een absolute must. “De Titan Software doet dat in mijn optiek nog steeds op de meest intuïtieve manier, zeker wanneer er multi-part of compound fixtures hangen. De Titan Software ziet een armatuur als één armatuur, ongeacht het aantal cellen dat de lamp heeft. Qua programmering maakt het dus niet uit wat voor soort lampen er hangen en in wat voor een modus ze staan ten opzichte van de originele programmering”, aldus de Wild.
Voor de AFAS Live-show van dit jaar is de Quartz plus Mobile Wing-setup van De Wild uitgebreid met een tweede Quartz als back-up. Samen met een Titan Net Processor en Titan Net Switch heeft dit gezorgd voor een zeer redundante setup, waarbij zowel signaal (meerdere catlijnen richting het podium) en stroomverlies (ingebouwde UPS in de TNP en TNS) vanaf de FOH vrijwel onmogelijk zou zijn. “De wetenschap dat ik binnen luttele seconden had kunnen overschakelen, zorgde dan ook voor weinig stress. Zelfs toen door rondvliegende drank bijna besloten is gebruik te maken van de back-up. Op wat spetters na bleef de schade beperkt.”
De Wild kreeg voor de show vrij spel qua ontwerp en armatuurkeuze. “Na een aantal brainstormsessies met de band is er een podiumsetup bedacht qua risers en special FX locaties. Deze schetsen heb ik in Capture omgezet tot een 3D-model, waarna ik de lichtset verder ben gaan ontwerpen. Middels dit ontwerp heb ik zowel de aanvraag gedaan voor de technisch producent, een deel van het papierwerk geproduceerd als de volledige show geprogrammeerd.”
De show zelf bestaat uit een groot aantal blokjes, zogenaamde medleys, die elk een eigen thema of muziekgenre hebben. “Qua programmering heeft elke medley één main cuelist per medley, met daarin alle looks (kleur, positie, gobo etc.). Intensiteit schuif ik altijd handmatig,aangezien alle lichtsets zo enorm van elkaar verschillen en de verhouding tussen de output in armaturen niet altijd goed matcht. Naast de exchangefunctie heb ik veelvuldig gebruik gemaakt van de group-layout en keyframe shapes. Door deze te combineren is het, zonder een volledigepixelmap te maken, mogelijk om gemaakte effecten over de set te laten lopen in een manier die de lichtset volgt. Ik heb erg veel gebruik gemaakt van de direction functie binnen keyframe shapes. Hierdoor zijn de effectensnel en specifiek aan te passen zonder dat dit iedere show veel tijd kost,” concludeert de Wild.
Tijdens de drukke festivalperiode maakt de Wild ook voortdurend gebruik van de Capture integratie, waardoor wijzigingen in Capture kunnen wordengeïmporteerd middels de console link. Hierdoor ontstaat een krachtige combinatie tussen pre-visualisatie en programmering. “Het updaten van posities bij een grote hoeveelheid fixtures is in Capture een kwestie van een paar muisklikken. Positiedata kan direct worden geïmporteerd enin de console worden opgeslagen in positie-pallets. Op locatie hoef ik qua posities alleen nog te finetunen.”
De eerste ervaringen van De Wild met Avolites-consoles waren rond 2005/2006. Hij was toen als vrijwilliger actief bij Het Kasteel, in Alphen aande Rijn. Hier werd een volledige nieuwe lichtset in gebruik genomen, inclusief Pearl 2004. “Wat vooral erg fijn was, is dat alle pre-Titan consoles dezelfde basis hadden. Een oudere console betekende vaak dat je iets, watop een nieuwere console ook kan, wel op een andere manier kon laten gebeuren,zij het minder efficiënt. Met de komst van Titan en de continue ontwikkeling van het platform is de functionaliteit van de Avolites Consolesenorm uitgebreid. Hierbij is het nog steeds mogelijk om met de kennis van de oude consoles snel up-and-running te zijn. Echter,als je de diepte in duikt en je gaat verdiepen in bijvoorbeeld keyframe shapes en group-layouts, dan zijn de mogelijkheden enorm,” concludeert de Wild.
Na de AFAS Live is er een maand een iets rustigere periode aangebroken bij The Dirty Daddies. In december begint de allereerste volledige clubtourin het bestaan van de band, met zo’n 20 shows door heel het land. Daarnavolgt een korte tour met Amsterdam Sinfoniëtta voor De Wild. Dit klassieke strijkorkest met ±25 muzikanten tourt ieder voorjaar met een popartiest, dit keer Jonathan Jeremiah. De Wild: “Iets totaal anders dan The Dirty Daddies, maar een welkome afwisseling die mij uitdaagt om weer op een hele andere manier met Avolites om te gaan en het platform nog meer uit te diepen.”
“Ondanks dat mijn freelancewerkzaamheden vereisen dat ik met vrijwel alle gangbare platformen moet kunnen werken, merk ik dat ik toch continu op Avolites teruggrijp. Dit zal enerzijds gewenning en beschikbaarheid zijn (niets werkt zo fijn als mijn eigen console), anderzijds zullen ook de kwaliteiten van het systeem zelf daar in de basis voor zorgen. Ik ben dan ook zeker nieuwsgierig naar de nieuwe functionaliteiten in Titan V12 en wat die in de toekomst gaan toevoegen aan mijn shows.”